“Of ik misschien toch eens wat over haar geboortedatum zou willen vertellen”
Ze wist al wat langer waar ik me steeds meer mee bezig hield maar daar had ze niks mee..
Daar geloofde ze niet in en dat was in haar ogen maar flauwekul en wazig gedoe allemaal..
Maar ze wist ook dat ik eerder “normaal” werk had gedaan dus zo zweverig zou ik dan waarschijnlijk toch ook niet zijn..
En nu had ze de laatste tijd al van een paar mensen gehoord dat die met mij in gesprek waren geweest en daar heel enthousiast over waren..
Deze mensen waren al een tijdje zoekende…
Zoekende naar wat ze wilden…… wat bij ze zou passen….. waar ze nou echt blij van zouden worden…
En na een gesprek met mij was ze dat opeens een stuk duidelijker geworden..
En dat zou zij toch stiekem ook wel graag willen weten..
Dus maakten we een afspraak..
Ze had al jaren een kantoorbaan…
Was na de lagere school naar de MEAO gegaan want daar gingen enkele vriendinnen destijds ook naar toe en omdat ze toch niet wist was ze wilde gaan doen was ze maar mee gegaan..
Vanuit een stage had ze destijds een baan gekregen en de eerste jaren ging het er heel gemoedelijk aan toe en had ze daar met plezier gewerkt maar nadat het bedrijf was overgenomen was het steeds minder leuk geworden…
Het draaide alleen maar om resultaten en presteren… en verder was er nergens tijd en ruimte voor..
En de laatste 2 jaar moest ze ook nog vanuit huis werken..
Dat vond ze al helemaal verschrikkelijk..
Ze miste de dagelijkse praatjes..
De gezelligheid onder elkaar en het delen van ieders dagelijkse dingetjes en trubbels..
Als ze al eens een collega sprak was dit via de computer..
Maar dan ging het alleen maar over het werk..
De collegialiteit leek ook totaal verdwenen…
Ze zat de laatste tijd ook gewoon niet zo lekker in haar vel en sliep de laatste tijd ook steeds slechter..
Wellicht had dat daar ook mee te maken..
Maar wat moest ze dan?
En ze keek wel eens in de krant naar wat anders maar om de hypotheek betaald te krijgen moest er toch elke maand een bepaald bedrag binnenkomen en durfde ze ook niet zomaar het risico te nemen om wat anders te gaan doen…
“Wat zou je willen doen als geld niet belangrijk zou zijn?”
Vroeg ik
Dan zou ze mensen gaan helpen..
Ze wilde graag iets betekenen voor anderen.
.Onder de mensen zijn…
Het gezellig maken voor anderen..
Dat deed ze eigenlijk het liefste..
Maar er moest geld op de plank komen en je kon toch geen geld verdienen met iets wat je leuk vond?
En het bedrijf waar ze nu werkte dat bood wel zekerheid en dat vond ze ook belangrijk..
En thuis hoefde ze er ook niet mee aan te komen dat ze liever wat anders wilde gaan doen… Want ze had hiervoor toch geleerd?
En ze wist nu toch wat ze had?
Aha
Daar zat ie
In haar geboortedatum had ze namelijk staan dat ze heel gevoelig was… een mensen-mens… van gezelligheid hield..
Maar ze had ook staan dat over haar gevoel praten niet haar sterkste kant was….
En dat financiële zekerheid en veiligheid heel belangrijk voor haar was… dus dat ze geneigd was eerder voor -op het oog-zekerheid te kiezen dan voor iets wat ze echt graag zou willen..
Ik vertelde haar dat ik ervan overtuigd was dat als je eenmaal doet wat ècht bij je past en waar je blij van wordt..
dat het dan met die financiën ook wel goed komt..
En hoe zeker is een vaste baan tegenwoordig?
Stelt dat nog heel veel voor?
Er zijn genoeg bedrijven die gaan reorganiseren of op de fles gaan en dan kun je ook zomaar op straat staan.
Werken op een zorgboerderij…zou dat wat voor je zijn?
Dat leek haar helemaal geweldig !
En nu wilde het toeval dat er diezelfde week in het huis aan huis blad iemand gevraagd werd bij een zorgboerderij in de buurt.. die advertentie had ze al zien staan…
Dus na ons gesprek ging ze toch solliciteren en werd ze uitgenodigd om eens langs te komen..
Ze had al snel een klik met de eigenaresse en die stelde voor om een paar snipperdagen te nemen en eens een paar dagen mee te draaien om te kijken hoe ze dat zou vinden…
En het werd haar al snel duidelijk !
Dit was waar ze blij van werd !
Dit wilde ze gaan doen !
Haar omgeving verklaarde haar eerst voor gek..
Maar merkten wel dat haar humeur hier een stuk beter door was geworden ..
Op het werk kreeg ze geregeld dat ze 1 dag minder ging werken..
Om niet meteen alles op de kop te zetten..
En nog enige -voor haar gevoel- zekerheid te kunnen houden..
Maar dat duurde maar kort..
Want dit was waar ze echt echt blij van werd.
En snel hakte ze de knoop door en zegde haar baan helemaal op..
Ondertussen is ze een half jaar verder..
En snapt ze niet dat ze dit niet veel eerder is gaan doen..
Maar dat aan haar geboortedatum te zien is wat voor werk bij haar past?