Telefoon.

.“Kunde gij mee zo’n rust in de kop sessie men ok van men rugpijn afhelpen?”

Hij had mijn nummer van een chauffeur die we allebei kenden..

Die had gezegd dat hij mij maar eens contact met mij moest opnemen want ik “kon iets” ..

Daar snapte ie ook niks van maar baadde het niet…

Schaden zou het ook niet..

Misschien was het de moeite waard om het eens te proberen…

Zo kon het toch ook niet verder..

Hij bleek al maanden veel last van zijn rug te hebben..

Was in het ziekenhuis binnenste buiten gekeerd maar ze hadden niks geks kunnen vinden..

Ook de fysiotherapeut wist niet meer wat te doen..

En nu wist hij het ook niet meer..

Want de pijn zat er nog steeds..

En die belemmerde hem ook zijn werk fatsoenlijk te kunnen doen..

Hij was boekhouder maar de hele dag op een stoel blijven zitten dat lukte gewoon niet.

.“Als ze maar niks wazigs deed” had ie tegen de chauffeur gezegd..

Want daar moest ie niks van hebben..

En in moeilijke vragen had ie ook geen zin…

Al die vrouwen die altijd maar wilden praten…

Daar was ie ook wel klaar mee..

Daar hoefde hij niet bang voor te zijn was ‘m gezegd..…

Hoogstens zou ik vragen wanneer hij jarig was..…

We maakten een afspraak..

We dronken eerst een bakje koffie..

En hij bekende dat hij nooit gedacht had om nog eens “zoiets” te gaan doen…

Hij ging liggen en ik begon met de sessie..

Zijn buik begon meteen te rommelen..

Daar werd gewerkt..

Hij vertelde dat hij erover dacht om ander werk te gaan zoeken..

Want dit hield ie zo ook niet vol…

En zijn baas waarschijnlijk ook niet…

En eigenlijk vond ie er ook niks meer aan…

De hele dag naar zo’n scherm zitten kijken…

En doen wat hem opgedragen werd…

De hele dag alleen maar cijfertjes zien…

Maar wat moest ie dan gaan doen?

Daar brak ie zijn hoofd over…

Hij was altijd boekhouder geweest…

Vroeger wilde hij dit niet…

Als kind had ie altijd loonwerker willen worden..

Veel buiten zijn..

Het land op..

Geen gezeur aan zijn hoofd....

Mais hakselen met grote machines…

Dat was altijd zijn droom…

Maar in zijn tijd waren er veel jongens met zo’n droom..

Dus zou dat waarschijnlijk niks worden..

En hadden zijn ouders gezegd dat ie beter gewoon “een vak” kon gaan leren..

Waarom solliciteer je dan niet gewoon bij een loonwerker? vroeg ik

Vrijheid is heel belangrijk voor jou…

En alleen zijn is voor jou ook geen probleem..

Je bent graag je eigen baas..

Hij moest toegeven dat dat wel klopte..

Hoe weet jij dat?

Ach..Niet belangrijk toch…..

Maar ze zien me aankomen ..

Ik ben 50 geweest

Die willen mij echt niet meer hebben

Bel gewoon eens een paar loonwerkers op..

Overal hebben ze mensen tekort..

Wie weet kun je morgen al beginnen..

En jullie raden het waarschijnlijk al....

Ondertussen is ie boekhouder af…

En is ie nu druk om de piepers en de bieten de grond in te krijgen..

En die rugpijn?

In geen velden of wegen meer te bekennen…

..